Przypowieść o Orle

 

Pewien człowiek, znalazł jajko orła.

Zabrał je i włożył do gniazda kurzego

w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi.

 

Orzeł przez całe życie zachowywał się jak kury z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem.

 

Drapał w ziemi, piał i gdakał.

Potrafił nawet trzepotać skrzydłami 

i fruwać kilka metrów w powietrzu.

 

No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają koguty?

 

Minęły lata i orzeł wydoroślał.

Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą, na czystym błękitnym niebie wspaniałego ptaka.

 

Płynął elegancko i majestatycznie

wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami.

 

Orzeł patrzył w górę oszołomiony,

• Co to jest? - zapytał kurę stojącą obok.

• To jest orzeł, król ptaków - odrzekła kura. Ale nie myśl o tym, Ty i ja jesteśmy inni niż on.

 

Lecz orzeł obserwował go uważnie, 

marzył o bliskim spotkaniu z tym ptakiem.

 

Oglądał swe piękne skrzydła, czyścił, 

rozkladał je, poruszał nimi podobnie jak ten w górze.

 

Nabierał siły i rozpędu, z każdym dniem

ożywiał prawdziwego siebie....Orła.